هارد های SSD و استفاده برروی سرورسوپرمیکرو SUPERMICRO وسرور اچ پی HP -HPE

هارد های SSD نسلی از هاردهای SATA هستند و استفاده برروی سرورسوپرمیکرو SUPERMICRO وسرور اچ پی HP -HPE
هارد های SSD نسلی از هاردهای SATA هستند که برای استفاده برروی سرورسوپرمیکرو SUPERMICRO وسرور اچ پی HP – HPE نیز استفاده فراوانی دارند . قابلیت سرعت بالابه این هاردها قدرت مانور بسیار خوبی داده است .با توجه به اینکه روز به روز تکنولوژیهای سخت افزاری همگام با نرم افزارها توسعه یافته اند و پیشرفته تر شده اند. این تغییرات بر روی هارد درایو ها نیز مشهود بوده است تا جایی که رفته رفته هارد های حالت جامد که به هارد های SSD شهرت دارند، جایگزین هارد های HDD شده اند.
هر چند تکنولوژی بکارگیری و کاربری SSD ها پیشرفته تر از نسل قبلی هاردها می باشد اما متاسفانه این هاردها عمر محدودی دارند. به همین دلیل است که این روزها بسیاری از کاربران علاقه به خرید سیستم های گران قیمت ندارند.
بنابراین خیلی مهم است که به سلامت هارد SSD خود توجه کنید.

برای بررسی سالم بودن هارد SSD در ویندوز:
وقتی که قصد دارید به تست سلامتی هارد بپردازید راهی جز استفاده از نرم افزار روی سیستم ندارید. این نرم افزارها به صورت پولی و رایگان می باشند که هر کدام به شما کمک می کند که وضعیت سیستم خود را بدانید. از جمله این نرم افزارها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. Crystal Disk Mark
2. Open Hardware Monitor
3. SSDLife

عمر هارد SSD کی تمام می شود؟
معمولا وقتی که شما روی حافظه های SSD تا ۵۰۰ ترابایت بنویسید، هارد دچار مشکل می شود و باید به فکر تعویض باشید. بنابراین اگر فکر می کنید تا کنون حافظه تان را این قدر بکار نگرفته اید جای هیچ نگرانی ندارد. اما باز هم استفاده از تست کننده ها نیز می تواند خیال شما را جمع کند.

شیوه بررسی سلامت هارد SSD با ابزار Crystal Disk Mark
Crystal Disk Mark یک نرم افزار قوی برای بررسی سلامت هارد SSD است. شما کافی است که این نرم افزار را نصب کنید و بعد به کمک آن با چند کلیک بررسی کنید که وضعیت سلامتی هارد SSD چگونه است.
برای این منظور ابتدا Crystal Disk Mark را دانلود کنید. برای دانلود کلیک کنید
زمانی که این اپلیکیشن را نصب کردید آن را اجرا کنید.
در صفحه ای که از این برنامه مشاهده می کنید در سمت چپ آپشنی وجود دارد به نام Health status! این قسمت بیانگر حالت و وضعیت هارد ssd شما است. برای این منظور اگر عبارت good را مشاهده کردید یعنی مشکلی برای سیستم هارد ssd شما مشاهده نمی شود.
برخی از درایو ها این قابلیت را دارند که شما به کمک آن ها، و این نرم افزار بفهمید میزان خسارت های وارد شده به SSD چقدر است که البته هاردی که در این مثال از آن استفاده می کنیم از این قابلیت پشتیبانی نمی کند.

در این تصویر می توانید اطلاعاتی از هارد خود را بدست آورید که از همه آن ها مهم تر وضعیت سلامتی و بعد میزان دمای هارد است.

بررسی درستی هارد SSD با نرم افزار Open Hardware Monitor
Open Hardware Monitor نیز ابزار دیگری است که سلامت هارد SSD شما را گزارش می کند. نحوه کار کردن این ابزار بدین صورت است که به صورت کمی یعنی به صورت درصدی به شما می گوید که چقدر از عمر هارد شما باقی مانده است. برای این منظور، باید ابتدا نرم افزار را از اینجا دانلود کنید.
بعد از دانلود نرم افزار را نصب کنید و اجرا کنید
هنگامی که برنامه اجرا شد از لیست مورد نظر هارد خود را انتخاب کنید
با این کار در صفحه می توانید میزان عمر هارد SSD و وضعیت آن را مشاهده کنید.
برای مثال Open Hardware Monitor وضعیت سلامتی هارد من را ۹۶ درصد اعلام کرده است.
نمای گزارش نرم افزار Open-Hardware-Monitor برای گزارش سلامت هارد SSD در ویندوز ۱۰
بدین صورت می توانید به موقع متوجه شوید که آیا باید به فکر تعویض هارد SSD خود باشید یا نه.

بررسی هارد SSD به کمک ابزار SSDLife
SSDLife نیز ابزار دیگری است که به صورت پولی و رایگان ارائه می شود.
• برای استفاده از نخسه پولی SSDLife اینجا را کلیک کنید
• برای دانلود نسخه رایگان SSDLife اینجا را کلیک کنید
نسخه پولی این نرم افزار هم چندان گران نیست بنابراین اگر شما بخواهید نسخه رایگان را دانلود کنید احتمالا بخواهید نسخه پولی را ببینید و آن را به جای رایگان انتخاب کنید. به هر حال تصمیم با شما است.
بعد از این که نسخه دلخواه را دانلود کردید، آن را اجرا کنید.
این برنامه نیز به شما خواهد گفت که وضعیت سلامتی سیستم هارد SSD شما چگونه است.

به اسکرین شات بالا نگاه کنید که از این نرم افزار گرفته شده است. شما می توانید وضعیت سلامتی دستگاه هارد SSD خود را از بخش ابتدایی این گزارش مشاهده کنید.
اگر وضعیت خوب باشد به صورت Healthy این وضعیت گزارش می شود. در میان صفحه نیز می توانید اطلاعاتی در مورد درایو خود مشاهده کنید.
درایو های ssd مزیت های زیادی نسبت به سایر هارد ها برای سرورسوپرمیکرو SUPERMICRO وسرور اچ پی HP دارند که از جمله آن ها می توان به سرعت بی نظیر آن ها اشاره داشت. البته این تکنولوژی قطعا روز به روز پیشرفت می کند و متخصصان به دنبال شیوه هایی خواهند بود که طول عمر این قطعات را افزایش دهند.

سوپرمیکرو

سوپرمیکرو و آدرس IP-نحوه عملکردآن در شبکه


سوپرمیکرو و سررورهای آن برایآدرس IP دستگاه‌ها را به شکل یکتا بر روی شبکه مشخص می‌کند. حتماً تا به حال با آدرس‌هایی شبیه ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۳۴ روبرو شده‌اید.
یک آدرس IP همیشه مجموعه‌ای از چهار عدد مثل نمونه‌ی بالاست. هر عدد می‌تواند از ۰ تا ۲۵۵ باشد. بنابراین همه‌ی آدرس‌های IP بین ۰٫۰٫۰٫۰ و ۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵ هستند.
دلیل این که هر عدد نمی‌تواند از ۲۵۵ بیشتر شود این است که این‌ها عددهای هشت رقمی دودویی هستند (گاهی اوقات به آن‌ها هشت‌تایی هم می‌گویند). در یک عدد هشت‌تایی، صفر می‌شود ۰۰۰۰۰۰۰۰، در حالی که ۲۵۵ می‌شود ۱۱۱۱۱۱۱۱؛ یعنی بالاترین عددی که برای اعداد هشت‌تایی موجود است. آدرس IP نمونه‌ی بالا (۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۳۴) در حالت دودویی می‌شود: ۱۱۰۰۰۰۰٫۱۰۱۰۱۰۰۰٫۰۰۰۰۰۰۰۱٫۰۰۱۰۰۰۱۰
آدرس IP چیست؟
کامپیوترها با فرمت دودویی کار می‌کنند، اما برای ما انسان‌ها کار کردن با فرمت ده‌دهی بسیار ساده‌تر است. با دانستن همین مطلب می‌توانیم بفهمیم چیزهای پیرامون آدرس‌های IP چگونه کار می‌کنند.
البته جای نگرانی نیست! چون در این مقاله نمی‌خواهیم به مسائل ریاضیاتی قضیه بپردازیم، پس همچنان با ما همراه باشید.
دو بخش آدرس‌های IP
دو بخش آدرس‌های IP
آدرس IP یک دستگاه از دو بخش مجزا تشکیل شده است:
ID شبکه: ID شبکه بخشی از آدرس IP است که از سمت چپ شروع می‌شود و نشانگر شبکه‌ای است که دستگاه در آن قرار دارد. در شبکه‌های معمول خانگی، اگر آدرس IP دستگاه ۱۶۸٫۱٫۳۴ باشد، بخش ۱۹۲٫۱۶۸٫۱ مربوط به شبکه است. برای نمایش این IP معمولاً می‌شود به جای بخش آخر صفر گذاشت و بعد این طور گفت که ID شبکه برای این دستگاه ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۰ است.
ID میزبان: ID میزبان بخشی است که توسط ID شبکه اشغال نشده است. این بخش دستگاه مدنظر را در آن شبکه مشخص می‌کند (در دنیای TCP/IP به این دستگاه‌ها هاست یا میزبان می‌گوییم). در همان مثال قبلی ID میزبان معادل ۳۴ است؛ یعنی ID یکتای میزبان بر روی شبکه‌ی ۱۶۸٫۱٫۰ عدد ۳۴ می‌باشد.
در شبکه‌های خانگی ممکن است مشاهده کنید که IP دستگاه‌های مختلف مشابه ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱، ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۲، ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۳۰ و ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۳۴ باشد. همه‌ی این آدرس‌ها (با ID میزبان ۱، ۲، ۳۰ و ۳۴) دستگاه‌های یکتایی هستند که بر روی یک شبکه (با ID شبکه‌ی ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۰) قرار دارند.
برای این که همه‌ی این بحث‌ها را بفهمیم بگذارید یک مثال بزنیم. این قضیه بسیار شبیه آدرس خیابان‌های یک شهر است. آدرسی مثل خیابان پارادایز ۲۰۱۳ را فرض کنید. نام خیابان همان ID شبکه و پلاک خانه همان ID میزبان است. در یک شهر دو خیابان با اسم مشترک نداریم، در شبکه‌ها هم نمی‌شود ID دو شبکه با یکدیگر برابر باشد. پلاک خانه‌ها در هر خیابان منحصر به فرد است، درست مثل شبکه‌ها که ID میزبان در هر ID شبکه یکتا می‌باشد.
ماسک زیرشبکه
خب، حالا دستگاه شما چطور تعیین می‌کند که کدام بخش از آدرس IP مربوط به ID شبکه و کدام بخش مربوط به ID میزبان است؟ برای این منظور از یک عدد ثانویه استفاده می‌شود که همیشه آن را کنار آدرس‌های IP می‌بینیم. این عدد ماسک زیرشبکه نام دارد.
در اکثر شبکه‌های ساده (مثل شبکه‌های خانگی و تجاری کوچک)، ماسک‌های زیرشبکه چیزی شبیه ۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵٫۰ است که یا همه‌ی اعداد آن ۲۵۵ یا ۰ می‌باشد. موقعیت تغییرات از ۲۵۵ تا ۰ بخش میان ID شبکه و میزبان را نشان می‌دهد. اعداد ۲۵۵ آیدی شبکه را از معادله حذف می‌کنند.
نکته: ماسک‌های زیرشبکه‌ی پایه که قصد معرفی‌شان را داریم با نام ماسک‌های پیشفرض زیرشبکه شناخته می‌شوند. اوضاع در شبکه‌های بزرگتر پیچیده‌تر از این است. مردم اغلب از ماسک‌های سفارشی زیرشبکه استفاده می‌کنند تا بر روی شبکه چندین زیرشبکه به وجود بیاورند. توضیح بیشتر این موضوع در این بحث نمی‌گنجد، ولی اگر مشتاق به مطالعه درباره‌ی آن هستید، شرکت سیسکو توضیحات خوبی در این باره ارائه داده است.
آدرس پیشفرض دروازه
علاوه بر خود آدرس IP و ماسک زیرشبکه‌ی مربوطه، آدرس پیشفرض دروازه (Gateway) را نیز در کنار اطلاعات آدرس IP می‌بینید. بسته به پلتفرم شما، این آدرس می‌تواند اسامی دیگری داشته باشد. گاهی اوقات به آن مسیریاب (روتر)، آدرس مسیریاب، مسیر پیشفرض، یا همان دروازه گفته می‌شود. همه‌ی این‌ها یک چیز هستند و در واقع آدرس IP پیشفرضی‌اند که وقتی لازم باشد داده به شبکه‌ی دیگری منتقل شود (شبکه‌ای با یک ID شبکه‌ی متفاوت) از آن استفاده می‌شود.
ساده‌ترین مثال برای این قضیه در شبکه‌های معمول خانگی یافت می‌شود.
اگر یک شبکه‌ی خانگی با چند دستگاه دارید، احتمالاً باید یک روتر که از طریق مودم به اینترنت وصل باشد هم داشته باشید. این روتر می‌تواند یک دستگاه جداگانه یا بخشی از واحد ترکیبی مودم/روتر باشد. روتر میان کامپیوترها و دستگاه‌های موجود در شبکه و سایر دستگاه‌های عمومی‌تر اینترنت می‌نشیند و ترافیک را ارسال و دریافت می‌کند.
فرق بین IPv4 و IPv6 چیست؟
فرض کنید مرورگر را باز کرده و آدرس www.google.com را وارد می‌کنید. با این کار کامپیوتر شما یک درخواست به آدرس IP گوگل ارسال می‌کند. با توجه به این که سرورهای گوگل بر روی اینترنت قرار دارند، این ترافیک از کامپیوتر شما به روترتان (دروازه) فرستاده می‌شود و روتر درخواست را به سرور سوپرمیکرو وسرورهای گوگل ارسال می‌کند. سپس اطلاعات مربوطه از سرور به روتر شما بر می‌گردد، آنگاه اطلاعات از روتر به متقاضی فرستاده می‌شود و می‌توانید آن را از روی مرورگر خود ببینید.
روترها معمولاً طوری تنظیم شده‌اند که به صورت پیشفرض آدرس IP خصوصی خود (آدرسشان بر روی شبکه‌ی محلی) را به عنوان اولین ID میزبان در نظر بگیرند. بنابراین برای مثال بر روی شبکه‌ی خانگی که ID شبکه‌اش ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۰ است، روتر معمولاً ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱ می‌شود. البته مثل خیلی چیزهای دیگر، خودتان به صورتی دستی می‌توانید این آدرس را تغییر دهید.
سرورهای DNS (سرور سوپرمیکرو)
یک تکه‌ی نهایی دیگر هم وجود دارد که در کنار آدرس IP، ماسک زیرشبکه و آدرس پیشفرض دروازه قرار می‌گیرد: این قسمت آدرس یک یا دو سرور سوپرمیکرو سامانه‌ای نام دامنه (DNS) است. ما انسان‌ها اسم‌ها را بهتر از اعداد به خاطر می‌سپاریم. تایپ کردن آدرس www.google.com خیلی راحت‌تر حفظ کردن و وارد نمودن آدرس IP این سایت است.
DNS مثل یک دفتر تلفن کار می‌کند و با جستجو به دنبال اسامی که برای انسان آشناست، مثل نام وبسایت‌ها، آن‌ها را به آدرس‌های IP تبدیل می‌کند. DNS این کار را با ذخیره‌سازی این اطلاعات در سیستمی متشکل از همه‌ی سرورهای DNS سراسر وب انجام می‌دهد. دستگاه‌های شما باید آدرس سرورهای DNS مورد نظر خود را بدانند.
در شبکه‌های کوچک یا خانگی، آدرس‌های IP سرور DNS معمولاً با آدرس پیشفرض دروازه یکسان است. دستگاه‌ها کوئری‌های DNS خود را به روتر شما می‌فرستند، سپس این درخواست‌ها به سرورهای DNS که بر روی روتر تنظیم شده ارسال می‌شود. این سرورها به طور پیشفرض معمولاً همان سرورهای DNS هستند که توسط سرویس‌دهنده‌ی اینترنت شما فراهم شده‌اند، اما اگر بخواهید برای استفاده از سایر سرور سوپرمیکرو DNS این تنظیمات را تغییر دهید. گاهی اوقات استفاده از سرورهای DNS شخص ثالث مثل سرورهای گوگل یا OpenDNS می‌تواند نتیجه‌ی بهتری داشته باشد.

استارت آپ ها چیست ؟کارکرد استارتاپ ها ونقش سرور اچ پی HP درآن

سرور اچ پی HP به عنوان یکی از اجزای تمام استارت آپ ها است  به یک  کسب‌ وکار گفته می‌شود که معمولاً به تازگی و در نتیجهٔکارآفرینی ایجاد شده‌است، رشد سریعی دارد، و در جهت تولید راه حلی نوآورانه و دوام‌پذیر برای رفع یک نیاز در بازار شکل گرفته‌است.

این شرکت‌ها معمولاً مبتنی بر ایده‌هایی ریسک‌پذیر هستند که مدل کسب و کارشان مشخص نیست و بازار هدفشان نیز در حد فرض است. شرکت‌های نوپا می‌توانند در هر حوزه‌ای ایجاد شوند، ولی اغلب به شرکت‌هایی گفته می‌شود که رشد سریعی دارند و در زمینه تکنولوژی فعالیت می‌کنند. شرکت‌های نوپا در دورهٔ حباب دات کام محبوب شدند.

کارآفرینی (به انگلیسی: Entrepreneurship) به فرایند خلق ارزش جدید (مادی یا معنوی) از طریق یک تلاش متعهدانه با در نظر گرفتن ریسکهای ناشی از آن اطلاق می‌شود.[۱] واژه کارآفرینی از کلمه فرانسوی ” Entrepreneurs ” به معنای “متعهد شدن ” نشات گرفته‌است کارآفرینی اولین بار مورد توجه اقتصاددانان قرار گرفت و تمامی مکاتب اقتصادی از قرن ۱۶ میلادی تاکنون به نحوی کارآفرینی را در نظریه‌های اقتصادی خویش تشریح نموده‌اند.[۲]یوزف شومپیتر(۱۹۳۴) فرایند کارآفرینی را ” تخریب خلاق ” می‌نامد. به عبارت دیگر ویژگی تعیین‌کننده در کارآفرینی همانا انجام کارهای جدید یا ابداع روش‌های نوین در امور جاری است.[۲]

پیتر دراکر، پدر علم مدیریت، کارآفرینی را کسی می‌داند که فعالیتی را با سرمایه اقتصادی خودش شروع می‌کند، ارزش‌ها را تغییر می دهد و در محیط اطراف خود تحول ایجاد می‌کند و به سمت بهتر شدن می برد.[۳][۴]

گر چه در تعریف استارت آپ بر این مسئله تاکیدی وجود ندارد که حتماً فعالیت آن در حوزه تکنولوژی یا فن آوری اطلاعات باشد، اما به دلیل اینکه بسیاری از استارت آپ ها در سالهای اخیر، حول این زمینه‌ها شکل گرفته‌اند، گاهی در تعریف استارت آپ به این مسئله هم اشاره می‌شود که استارت آپ باید در حوزه فن آوری‌های نوین فعال باشد.

البته ما در متمم، بر اساس ادبیات اصلی مدیریت – و نه معنای رواج یافته – هر نوع فعالیت نوپا را استارت آپ در نظر می‌گیریم.

در اینجا چند تعریف استارت آپ را با هم مرور می‌کنیم:

تعریف استارت آپ به عنوان یک واژه انگلیسی در دیکشنری وبستر

استارت آپ یک کسب و کار جدید است (A New Business) (منبع)

تعریف استارت آپ توسط مرکز کسب و کارهای کوچک آمریکا (USSBA)

کسب و کاری که عموماً حول محور تکنولوژی شکل گرفته و پتانسیل رشد بالایی دارد. (منبع)

تعریف استارت آپ توسط استیو بلنک

سازمانی که در جستجوی یک مدل کسب و کار که قابل تکرار و مقیاس پذیر باشد شکل گرفته است. (منبع)

تعریف استارت آپ توسط اریک ریس

استارت آپ یک نهاد انسانی است که برای ارائه یک محصول یا خدمت جدید در شرایطی که ابهام بالایی وجود دارد به وجود آمده است.

[ درس مرتبط: خلاصه کتاب نوپای ناب (Lean Startup) اریک ریس ]

تعریف استارت آپ در متمم چیست؟

ما در متمم وقتی از واژه کسب و کار نوپا یا استارت آپ استفاده می‌کنیم، ویژگی‌های زیر را مد نظر داریم:

کسب و کاری که قصد دارد ارزش آفرین باشد.

کسب و کاری که پایداری برای اعضای آن دغدغه است و فرصت جو است اما فرصت طلب نیست.

کسب و کاری که الزاماً مقیاس پذیر نیست. اگر چه طبیعتاً مقیاس پذیری برای آن مزیت و مطلوب است. پس اگر مادر یک خانواده کسب و کاری نوپایی ایجاد کند که فقط هزینه ماهیانه آنها را تامین کند و هرگز بزرگ نشود، همین که پایدار باشد، از نظر متمم یک استارت آپ است.

کسب و کاری که ممکن است مبتنی بر تکنولوژی های نوین باشد یا نباشد.

کسب و کاری که هنوز در شرایط ابهام است و دوران نوزادی و کودکی خود را طی می‌کند.

بنابراین، اگر شکل‌های خاصی از کسب و کار نوپا مد نظر ما باشد، آن را با صفات مربوطه ذکر خواهیم کرد. مثلاً ممکن است چنین اصطلاحاتی را به کار ببریم:

  • کسب و کار نوپا مبتنی بر تکنولوژی های نوین
  • استارت آپ مبتنی بر فن آوری اطلاعات
  • کسب و کار نوپای خانگی
  • کسب و کارهای نوپای آینده نگر
  • کسب و کارهای نوپای ایجادکننده تحول در بازار (Disruptive)
  • 0 استارت آپ معروف این روزهای تهران و ایران

    1. ایده کیف پول مجازی:

    دو شرکت بزرگ و فعال در زمینه کیف پول مجازی یا به عبارتی کپی PayPal برای ایران همین دو استارت آپ  هستن.  زیر شاخه ای از اپراتور همراه اول است و با قدرت زیاد پا به این رقابت گذاشته و هم با استفاده از تیم خلاق توانسته خود را به معروف ترین سرویس پرداخت آنلاین در پلتفرم های مختلف طراحی و مدیریت وبسایت تبدیل کند.

    2. تخفیف گروهی

    دو استارت آپ در ایران هستند. هر دوی این شرکت ها در سال 1390 شروع به فعالیت کردند.  صاحب تخفیفان است و اولین  زمینه استارت آپ بوده و  نیز صاحب ایده و استارت آپ است.

    در مقایسه این دو استارت آپ توانسته مشتری و سود بیشتری کسب کند و در حال حاضر حتا تبلیغات تلویزیونی نیز دارد.

     

    3. ایده تاکسی شهری

    شرکت اوبر (UBER) در دنیا توانسته بزرگترین شرکت تاکسی رانی دنیا باشد بدون اینکه تاکسی داشته باشد و تنها پلتفرمی است که هر کس با اتومبیلش می تواند تاکسی هم باشد  و تنها کافیست اپلیکیشن مخصوص آن را داشته باشد. در ایران نیز شرکت اسنپ که زیر شاخه ای از شرکت بزرگ استارت آپ آلمانی راکت اینترنت (Rocket-Internet) است توانسته ایده اوبر را در ایران پیاده سازی کند و با پشتیبانی قوی و تبلیغات مناسب، قشر جوون رو به خودش جذب کنه. شرکت اتاکسی) در یک سال پیشرفت بسیاری داشته و انتظار می رود مورد استقبال بیشتری نیز قرار گیرد. در همین راستا چندی است شرکت رقیبی به نام نیز فعالیت خود را شروع کرده است.

     

    4. دلیوری و تحویل غذا

    اولین استارت آپ شرکت آلمانی راکت اینترنت در تهران است و خیلی سریع در تهران به معروفیت بالایی رسید. ایده این استارت آپ سرویس در کمترین زمان به همه نقاط تهران است. در راستای موفقیت  نیز به موفقیت بالایی رسید و طولی نکشید که شرکت  اینترنت توانست رقیب خود یعنی  را نیز بخرد و اکنون هر دو شرکت را اداره می کند.

     

    5. فروشگاه اینترنتی: 

    پس از امپراتوری سایت های آمازون و ای بی (Amazon, Ebay) که از سرور اچ پی و سرور اچ پی HP و سوپرمیکرو استفاده میکردند و خیلی سریع شرکت های مختلف شروع به ساخت فروشگاه های اینترنتی خود کردند. در ایران نیز  در سال 2006 با یک فروشکاه کوچک ت شروع شد و در کمتر از 10 سال 1100 کارمند دارد و بزرگترین خرده فروشی ایران است.  به عنوان رقیب توسط  شروع شد و سعی کرده با تخفیف های مناسب و سرویس دهی قوی در کنار برگزاری فستیوال هایی مشتریان خوبی جذب خود کند.

     

    6. کار اینترنتی و برون سپاری کار ها در سایت 

    یکی از سایت هایی است که با برقراری ارتباط بین کارفرماهای اینترنتی و کارکنان در زمینه های مختلف، از ترجمه متون گرفته تا طراحی وبسایت و نویسندگی، توانسته فضای امنی را برای هردو گروه فراهم آورد و از این طریق نه تنها به عنوان یک ایده موفق مطرح شود، بلکه به عنوان یک سایت کارآفرین نیز عملکرد موثری داشته باشد. نمونه های غیر ایرانی چنین سایت هایی فراوان اند اما در بازار ایران “انجام می دم” توانسته یکی از موفق ترین نمونه ها باشد. “انجام می دم” کار را برای همه اقشار ساده کرده. مثلا اگر دانشجو هستی و احتیاج داری مطلبی را به انگلیسی ترجمه کنی و وقت آن را نداری، بسادگی در “انجام می دم” اکانتی باز می کنی و در بخش ترجمه سایت به دنبال فردی می گردی که در زمان مناسب و با توجه به بودجه، بتونه کار رو تحویل بده و همون لحظه سفارشو انجام بدی. یا اگر بودجه چند میلیونی برای طراحی سایت خود کنار گذاشتی، باز هم می تونی کیفیت بالای طراحی سایت را از میان کارکنان “انجام می دم” پیدا کنی و کارتو بسرعت و با کیفیت بالا جلو ببری.

استارت آپ

توضیح و بررسی پورت IPMI

توضیح و بررسی پورت IPMI در سرور سوپرمیکرو
در مراکز داده ، مدیریت سرورها ، یکی از اساسی ترین قسمت ها و البته مهمترین قسمت های کار است . به همین دلیل بسیاری از تولید کنندگان سرور برای آسان شدن فرآیند مدیریت سرورها ، امکانات مدیریتی را در درون سخت افزارهای سرور تعبیه می کنند. همچنین همین تولید کنندگان برای مدیریت قابلیت های سخت افزارهای سرور ، نرم افزارهای مدیریت متناسب با نوع محصول تولیدی به همراه سرور سوپرمیکرو ارائه می کنند . به دلیل اینکه این مقاله برای دوستانی نوشته شده است که در این زمینه تازه کار هستند بنابراین ممکن است عنوان مدیریت سخت افزار سرور کمی سخت به نظر برسد. شاید شما دوستان تعجب کنید که چرا برخی از سازمان ها برای خرید ( البته نه در ایران ) و راه اندازی سرویس های نرم افزارهای مانند System Center Operations Manager هزینه می کنند ، با توجه به اینکه نرم افزارهای مدیریت سرور خود به تنهایی اینکار را انجام می دهند.

کی از مهمترین دلایل خرید نرم افزارهای مدیریتی که معمولا سازمان ها ، آنها را پیاده سازی می کنند این است که ساختار سخت افزاری سرور های سوپرمیکرو کمی پیچیده می باشد و طبیعی است که مدیریت و نظارت بر اینگونه سرورها بایستی در سطوح مختلفی انجام شود. مثلا در پاراگراف قبلی در خصوص System Center Operations Manager صحبت کردیم ، این نرم افزار یک محصول از شرکت مایکروسافت برای نظارت بر عملکرد سرویس هایی از خود شرکت مایکروسافت و همچنین سیستم عامل های مختلف می باشد ، به محض بروز مشکلی در سرورهای مختلف این نرم افزار می توانید ضمن اینکه به مدیران شبکه اطلاع رسانی کند ، عملیاتی برای برطرف کردن مشکل نیز انجام دهد ، البته عکس العمل این نرم افزار نسبت به رویداد های مختلف در سرورها بسته به نوع خواسته های مدیر شبکه می تواند متفاوت باشد. همچنین دقت داشته باشید که با اینکه این نرم افزار بصورت پیشفرض برای سیستم عامل های مایکروسافت و همچنین سرویس های این شرکت ارائه شده است اما به دلیل دارا بودن ساختار ماژولار این توانایی را دارد که با استفاده از Management Pack هایی که برای آن ارائه شده است سرورهای سوپرمیکرو و سوپرماکرو سوپر میکرو و حتی سخت افزارها را نیز تا حدودی مدیریت و نظارت کند . بطور خلاصه SCOM سلامتی سیستم عامل و نرم افزارهای مختلف را تحت شبکه پایش یا مانیتور می کند.

هیچ نرم افزاری عملیات مانیتورینگ کامل را نمی تواند انجام دهد ، همانطور که اشاره کردیم System Center Operations Manager بیشتر در زمینه مانیتورینگ سیستم عامل و سرویس های مایکروسافت فعالیت می کند و در خصوص مانیتورینگ سخت افزارها شبکه چندان قوی کار نکرده است . توجه کنید که مانیتورینگ سرور و سیستم عامل دو مسئله در دو لایه مختلف هستند ، در لایه سیستم عامل ممکن است اصلا مشکلات سخت افزاری مشاهده نشوند اما اگر مشکلی در لایه سخت افزاری ایجاد شود قطعا لایه نرم افزار تحت تاثیر آن قرار خواهد گرفت . دقت کنید که سری مقالات ما در خصوص سخت افزارهای سرور سوپرمیکرو است و اگر ما در خصوص مانیتورینگ صحبت می کنیم بیشتر مانیتورینگ سخت افزاری سرورها مد نظر می باشد نه سیستم عامل و به همین دلیل است که نرم افزارهایی که برای مدیریت سرورها ایجاد می شوند برای مانتیورینگ سخت افزاری آنها طراحی شده اند و نه مانیتورینگ نرم افزاری ، در اصل این نرم افزارها ،سلامتی سخت افزار را بررسی می کنند اما مسئله به همین سادگی ها هم نیست و قطعا در ادامه بیشتر با کارکرد این نرم افزارها آشنا خواهید شد.

نرم افزارهای مدیریت سروری مانند System Center Operations Manager و امثال آنها محصولاتی هستند که یک نیازمندی بسیار مهم برای فعالیت دارند ، برای اینکه بتوانند به درستی کار کنند سیستم عامل موجود بر روی سرور بایستی به درستی کار کند . اینگونه نرم افزارهای معمولا نرم افزارهای کوچکتری به نام Agent دارند که بر روی سیستم عامل سرور نصب شده و تمامی فعالیت های سیستم عامل را به سرور گزارش می دهد و این یعنی سیستم عامل بایستی روشن باشد و همچنین در فرآیند Boot سیستم نبایستی مشکلی وجود داشته باشد در غیر اینصورت نرم افزار نمی تواند با سرور ارتباط برقرار کند.

زمانیکه در خصوص مدیریت سخت افزاری سرور صحبت می کنیم ، این نیازمندی که عنوان کردیم دیگر وجود نخواهید داشت . حتی برخی اوقات شیوه هایی از مدیریت سرور وجود دارد که به روشن بودن سرور هم نیازمند نیستند ! به محض اینکه سرور به یک منبع برق متصل شود این سیستم می تواند مدیریت سرور در سطح سخت افزار را بر عهده بگیرد. خوب قطعا این وضعیت سئوالات جالبی را در ذهن شما ایجاد خواهد کرد ، مهمترین سئوال این است که چگونه ممکن است بتوانیم سروری که خاموش است را مدیریت کنیم ؟ چه منابعی از سرورسوپرمیکرو را در حالت مدیریت سخت افزاری می توانیم مدیریت کنیم ؟ به چه شکل این مسئله امکانپذیر است در حالی که ما حتی نیازمندی اساسی نرم افزار مدیریت سروری را هم در اختیار نداریم ! همانطور که قبلا هم اشاره کردیم ، چندین نوع نرم افزار مدیریتی وجود دارد ، نرم افزارهایی که مدیریت سخت افزار سرور را بر عهده دارند بایستی بتوانند بدون نیاز به سیستم عامل خاص به خودی خود بتوانند مستقیما با سخت افزار سرور سوپرمیکرو در همان سطح ارتباط برقرار کنند.

برای مدیریت سخت افزارها دو استاندارد اصلی به نامهای IPMI و BMC وجود دارد . بیشتر سرورها از یکی از این استانداردها پشتیبانی می کنند و از طرفی ممکن است از هر دوی این استانداردها پشتیبانی کنند. با توجه به اینکه استاندارد IPMI از محبوبیت و استفاده بیشتری برخوردار است بیشتر بحث ما را به خود اختصاص می دهد . سرورهایی که از استاندارد IPMI استفاده می کنند معمولا دارای یک پورت اختصاصی هستند که برای همین استاندارد تعبیه شده است . تعجب نکنید ، این پورت آنقدر هم عجیب نیست ، این پورت شبیه یک پورت شبکه با پهنای باند پایینتر است . برای متصل شدن به سرور از طریق IPMI بعد از اینکه کابل ارتباطی با سرور ارتباط برقرار کرد ، از طریق سیستمی که نرم افزار مدیریتی منطبق با استاندارد IPMI بر روی آن نصب شده است می توان به سرور متصل شد. به محض اینکه ارتباط ما با سرور برقرار شد ، نرم افزار مدیریتی قادر خواهد بود سلامت سرور را با استفاده از کدهای وضعیت ( Status Code ) های مختلفی معین کند. جالب اینجاست که بدانید به دلیل اینکه استانداردهای IPMI و BMC برای محیط های صنعتی طراحی شده اند کدهای وضعیت آنها در تمام دنیا و در بسیاری از وسایل صنعتی یکسان است . نرم افزارهای مدیریتی IPMI بر روی تمامی سرورهایی که از استاندارد IPMI پستیبانی می کنند قابل اجرا می باشد .

ابر سرورهای سوپرمیکرو

نسل جدید سرور سوپرمیکرو

سرورهای نسل جدید سوپرمیکرو  X10 و راه‌حل‌های ذخیره‌سازی اغلب مزایایی نسبت به نسل‌های پیشین خوددارند مانند: پشتیبانی از ۱۶۰W TDP CPU، حافظه‌های DDR4-2133MHz در DIMMها، اسلات‌های ۷ PCI-E، پشیبانی از SAS 3.0/SATA 3.0/NVMe hot-swap HDD/SSD، شبکه‌های ۴۰G/10GBase-T/10G SFP+/56Gbps FDR IB و تامین کننده‌های دیجیتال برق سطح تیتانوم +۹۶%. ایستگاه‌های کاری بزرگ با سرورهای درجه بندی شده‌ی Whisper-Quie با این مشخصات ارائه شده است: ۴ GPU/Xeon Phi, Thunderbolt، و پشتیبانی از ۱۶۰W TDP CPU.

IPMICFG ابزاری برای پیکربندی دستگاه‌های IPMI برای سرورهای سوپرمایکرو است. یک ابزار خط فرمان که استاندارد IPMI را ارائه می‌کند و سوپرمیکرو دارای دستورات اختصاصی OEM است. این ابزار مبتنی بر CLI را می‌توان در محیط‌های داس، ویندوز و لینوکس اجرا کرد و نیازی به نصب برنامه ندارد. این ابزار برای پیکر‌بندی‌های BMC/FRU استفاده می‌شود:

تنظیم IP آدرس IMPI

تنظیم پیکربندی IPMI

تنظیم مدیریت کاربر IPMI

پیکربندی IPMI FRU

مدیریت سیستم ثبت وقایع (SEL)

مدیریت IPMI به وسیله ی پروتکل مدیریت گره (NM)

ابزار SMPCIPMI در سرورهای سوپرمیکرو

ابزار SMPCIPMI یک ابزار خارج ار محدوده‌ی سوپر میکرو است که به کاربر اجازه‌ی برقراری ارتباط با رابط‌های سیستم‌های SuperBlade و دستگاه‌های IMPI از طریق CLI (رابط خط فرمان) را می‌دهد. این ابزارها دارای دو حالت کاربر هستند، حالت خط فرمان و حالت Shell. این ابزار را می‌توان به راحتی با زیر ساخت‌های موجود ادغام کرد تا با سرورهای سوپرمیکرو از طریق مدیریت کنترل‌کننده‌ها ارتباط برقرار کنند.

ویژگی‌های کلیدی ابزار SMCPIPMI:

مدیریت از راه دور IMPI

مدیریت NM 2.0  (مدیر گره ) از راه دور

مدیریت از راه دور رویدادها و حسگرهای IPMI

مدیریت از راه دور FRU

مدیریت از راه دور IPMI کاربر/ گروه

مدیریت از راه دور سیستم‌های تیغه

ارتقا میان‌افزار IPMI

مدیریت رسانه های مجازی

ابر سرورهای سوپرمایکرو SYS-6015W-NTRB یک سرور قدرتمند ۱U قابل نصب در رک است که قیمت بالایی نیز دارد. عملکرد و ویژگی‌های کلی آن باعث می‌شود که این سیستم ارزش زیادی داشته باشد. GCN نتیجه گرفته است که با کارایی بالای بارگذاری وب، دسترسی اسان به اسلات‌های توسعه ی جانبی، چهار درایو بایاس، و قیمت پایین ابر سرورهای  سوپرمایکرو برای Reviewer’s Choice بهترین انتخاب است.

برد سرورهای سوپر میکرو X7DWU با قابلیت پشتیبانی ۶۰۱۵W-NTR دو پردازنده‌ی چهار هسته ای زنون اینتل با گذرگاهی با سرعت ۱۶۰۰ مگاهرتز طراحی شده است. این وب سرور بهینه شده سوپرمیکرو هم‌چنین ویژگی‌هایی مانند معماری انعطاف‌پذیر سوپرمایکرو با ورودی خروجی‌های همگانی (UIO) را به عنوان گزینه ای به سه کارت افزودنی در شکل استاندارد ۱U اضافه کرده است. با هشت اسلات حافظه ۶۴گیگابایت داده قابل پشتیبانی است، هر دو استاندارد ۱٫۸ ولت یا انرژی کارآمد ۱٫۵ ولتی برای حافظه های بافر شده ی DDR2 (تا ۸۰۰ مگاهرتز) قابل پشتیبانی است. دیگر ویژگی‌های برجسته شامل چهار دیسک درایور۳,۵ ، با کارایی بالا و منبع تغذیه ی ۶۵۰ وات افزوده ، پورت‌های دو گیگابایتی اترنت و یک پورت اختیاری USB/COM در قسمت جلویی است.

علاوه بر ۶۰۱۵W-NTR، سوپرمیکرو ابر سرورهای ۱۰۲۵C-URB را ارائه کرده است که از دیسک‌های سخت ۲٫۵ با ۸ اسلات پشتیبانی می‌کند تا داده‌ها را با کارایی بالاتر ذخیره سازی کند و مصرف کلی سیستم را کاهش دهد. ۱۰۲۵C-URB هم‌چنین از فناوری نوآورانه ی سوپر میکرو UIO بهره گرفته است تا پیکربندی‌های I/0 انعطاف‌پذیر قابل انتخاب برای InfiniBand, SAS RAID 5 و  ۱۰Gb، کارت‌های اترنت فراهم کند و از سه کارت افزودنی در ۱U پشتیبانی کند.

تفاوت هارد های SATA نوع PC و SERVER

بیشتر سرورهایی که امروزه در بازار به فروش می رسد از هارد دیسک های نوع SATA یا SAS استفاده می کنند. همانطور که خود شما هم می دانید بیشتر PC ها و کامپیوترهای دسکتاپ امروزی از هارد دیسک های SATA استفاده می کنند. هارد دیسک ها SATA ای که برای سرورها مورد استفاده قرار میگیرد نیز تا حدود زیادی به همین هارد دیسک ها شباهت دارند. هر دوی این نوع هارد دیسک ها از Controller های مشابهی استفاده می کنند، ضمن اینکه هر دوی آنها در اندازه های ۳٫۵ اینچی موجود هستند.

نکته در اینجاست که با اینکه این تشابه در میان این دو هارد دیسک وجود دارد، ممکن است با خود فکر کنید که چرا قیمت هارد دیسک های سرور اینقدر گرانتر از هارد دیسک های سرور است! و آیا من می توانم به جای استفاده از یک هارد دیسک سرور، از یک هارد دیسک Desktop با همان مشخصات بر روی سرور استفاده کنم یا نه؟ در بسیاری از موارد سرورها هارد دیسک های SATA موجود بر روی Desktop ها را شناسایی کرده و می توانند از آنها استفاده کنند. البته این مورد بیشتر زمانی امکانپذیر است که سرورها از اتصال های استانداردی برای هارد درایو های خود استفاده کنند، در بسیاری از موارد تولید کنندگان سرور به گونه ای رابط ها یا همان اتصالات هارد دیسک را طراحی می کنند که صرفا هارد دیسک هایی بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند که یا خود شرکت تولید کننده آنها را ساخته است و یا بر اساس استاندارد شخصی شرکت سازنده تولید شده اند و در اینجاست که تا حدودی در جابجایی این نوع هارد دیسک ها دچار مشکل خواهیم شد.

خوب با تمام این تفاسیر هنوز این مسئله وجود دارد که چرا ما بایستی برای خرید هارد دیسک های سرور اینقدر هزینه کنیم، در صورتیکه می توان با انجام یک سری تبدیلات و یا جابجایی ها، هارد دیسک های یک Desktop یا PC را جایگزین هارد دیسک های سرور کرد؟ برای اینکه شما همیشه هارد دیسک های ویژه سرور را خریداری کرده و کمی هزینه بیشتر در این رابطه انجام دهید دو دلیل مهم وجود دارد: اولین دلیل اینه که هارد درایو هایی که مخصوص سرورها ساخته می شوند به گونه ای طراحی شده اند که بتوانند هر روز هفته و ۳۶۵ روز در سال بصورت بدون وقفه کار کنند، به اصطلاح به این نوع ساختار duty cycle یا چرخه وظیفه گفته می شود. اما همین duty cycle برای هارد دیسک های SATA ای که بر روی Desktop ها و PC ها قرار میگیرند به گونه ای طراحی شده است که صرفا ۲۰ تا ۳۰ درصد از زمان در طی سال را بتوانند بدون وقفه کار کنند. جالب اینجاست بدانید که Duty Cycle در سرورها حتی به مرز ۱۰۰ درصد هم می رسد و این امر اصلا بعید نیست.

با این تفاسیری که گفته شد بایستی متوجه این موضوع شده باشید که اگر از هارد درایو های کامپیوترهای Desktop و PC به عنوان هارد درایو سرور استفاده کنید، این هارد درایو چندان قابل اتکا نبوده و به احتمال زیاد به مرور زمان دچار مشکل شده و کار شما را دچار اختلال خواهد کرد. البته این به این معنا نیست که شما اصلا نبایستی از این نوع از هارد درایو ها برای سرورها خود استفاده کنید، شما می توانید از این هارد دیسک ها در سرورهایی استفاده کنید که سرویس های چندان با اهمیتی بر روی خود نداشته و یا بار کاری زیادی بر روی آنها قرار ندارد. جالب اینجاست بدانید که این استفاده در ایران خیلی خیلی بیشتر از کشورهای دیگر است و توجیه عقلانی آن هم این است که هزینه سالیانه تعویض اینگونه هارد دیسک ها در مقایسه با خرید هارد درایو های مخصوص سرور کمتر است، دقت کنید همیشه در ایران پول حرف اول را می زند نه کیفیت. در نهایت این بحث به شما پیشنهاد می کنم که همیشه برای سرورهای خود از هارد دیسک های مخصوص سرور استفاده کنید، این هارد دیسک ها ضمن اینکه دارای کیفیت بهتری هستند برای استفاده در سرورهایی با حساسیت کاری بالا طراحی شده اند و شک نکنید که زمانیکه به علت سهل انگاری سرورهای شما دچار مشکل بشوند این موضوع را حتما به خاطر خواهید داشت.

نکته یا دلیل دومی که شما بایستی بدانید این است که هیچوقت نبایستی از هارد دیسک های Desktop و PC همزمان با هارد دیسک های سروری بصورت همزمان بر روی یک سرور استفاده کنید و در واقع نبایستی این دو را با همدیگر Mix کنید. هارد دیسک های سروری و هارد دیسک های PC و Desktop از timeout value های متفاوتی استفاده می کنند، این تفاوت میتواند براحتی فرآیند ورود و خروج یا همان نوشتن و خواند اطلاعات را که همان IO می باشد را دچار مشکل های زیادی کند، این تفاوت و مشکلات را شما می توانید بصورت محسوس در ساختار های RAID مشاهده کنید.

نتیجه

همانطوری که مشاهده کردید بحث در خصوص دستگاه های ذخیره سازی سروری یا همان Server Storage ها بسیار زیاد و گسترده است، در همین مقاله شما تا حدودی تفاوت بین هارد دیسک های سروری و هارد دیسک های PC و Desktop را درک کردید و متوجه شدید که چه عواملی باعث تفاوت در قیمت و همچنین استفاده از هر کدام از این نوع هارد دیسک ها می باشند. توجه کنید که این مقاله در خصوص توضیحات ساختار هارد دیسک ها نیست و صرفا مقدمات و معرفی این نوع هارد دیسک ها می باشد، در مقاله بعدی بیشتر در خصوص هارد دیسک های SAS و همچنین دیسک های SSD یا Solid State Drive ها با همدیگر صحبت خواهیم کرد.