مفاهیم کلی مجازی سازی در Vmware
توسط first دسته‌بندی نشده 0 نظر

مفاهیم کلی مجازی سازی در Vmware وساختارشبکه

http://www.parhoonjam.com

همانطور که می دانید کامپیوترهای امروزی ۴ لایه ۱-سخت افزار ۲- سیستم عامل ۳- نرم افزار ۴- داده   دارند و معمولا این لایه ها به هم وابسته اند بدین مفهوم که اگر در سخت افزار مشکلی ایجاد شد در سیستم عامل هم اشکال ایجاد می گردد مثلا با سوختن هارد اطلاعات و سیستم عامل از بین می رود یا با سوختن پاور کامپیوتر سیستم دیگر روشن نمی شود. در مجازی سازی سعی می کنیم که این مشکلات برطرف شود. چگونه؟ به اینصورت که مشکل وابستگی بین لایه ها را برطرف می کنیم. تعریف مجازی سازی یا همان Virtualization در مفهوم عام چکیده سازی یا تفکیک کردن منابع باشد. بنا به لایه های مختلف در کامپیوترها لایه های مختلف در مجازی سازی داریم مثلا در لایه نرم افزار می توان نرم افزارهای قابل حمل یا portable را نام برد. در این قسمت ما سعی می کنیم که مجازی سازی در لایه سخت افزار و سیستم عامل را توضیح دهیم.
شاید با نرم افزار VMware workstation کار کرده باشید. این نرم افزار به شما این امکان را می دهد که علاوه بر سیستم عامل کنونی مثلا ویندوز ۷ یک سیستم عامل دیگر همزمان با آن اجرا کنید بدین شکل که فایل نصب آن را به این نرم افزار می دهید و این نرم افزار آن را برای شما نصب می کند از لینک زیر میتوانید نحوه نصب را مشاهده نمایید :

  • آموزش نصب سیستم عامل مجازی بر روی VMWare WorkStation
  • آموزش نصب VMware workstation

ادامه مطلب

توسط first دسته‌بندی نشده • • 0 نظر

توضیح و بررسی پورت IPMI

توضیح و بررسی پورت IPMI در سرور سوپرمیکرو
در مراکز داده ، مدیریت سرورها ، یکی از اساسی ترین قسمت ها و البته مهمترین قسمت های کار است . به همین دلیل بسیاری از تولید کنندگان سرور برای آسان شدن فرآیند مدیریت سرورها ، امکانات مدیریتی را در درون سخت افزارهای سرور تعبیه می کنند. همچنین همین تولید کنندگان برای مدیریت قابلیت های سخت افزارهای سرور ، نرم افزارهای مدیریت متناسب با نوع محصول تولیدی به همراه سرور سوپرمیکرو ارائه می کنند . به دلیل اینکه این مقاله برای دوستانی نوشته شده است که در این زمینه تازه کار هستند بنابراین ممکن است عنوان مدیریت سخت افزار سرور کمی سخت به نظر برسد. شاید شما دوستان تعجب کنید که چرا برخی از سازمان ها برای خرید ( البته نه در ایران ) و راه اندازی سرویس های نرم افزارهای مانند System Center Operations Manager هزینه می کنند ، با توجه به اینکه نرم افزارهای مدیریت سرور خود به تنهایی اینکار را انجام می دهند.

کی از مهمترین دلایل خرید نرم افزارهای مدیریتی که معمولا سازمان ها ، آنها را پیاده سازی می کنند این است که ساختار سخت افزاری سرور های سوپرمیکرو کمی پیچیده می باشد و طبیعی است که مدیریت و نظارت بر اینگونه سرورها بایستی در سطوح مختلفی انجام شود. مثلا در پاراگراف قبلی در خصوص System Center Operations Manager صحبت کردیم ، این نرم افزار یک محصول از شرکت مایکروسافت برای نظارت بر عملکرد سرویس هایی از خود شرکت مایکروسافت و همچنین سیستم عامل های مختلف می باشد ، به محض بروز مشکلی در سرورهای مختلف این نرم افزار می توانید ضمن اینکه به مدیران شبکه اطلاع رسانی کند ، عملیاتی برای برطرف کردن مشکل نیز انجام دهد ، البته عکس العمل این نرم افزار نسبت به رویداد های مختلف در سرورها بسته به نوع خواسته های مدیر شبکه می تواند متفاوت باشد. همچنین دقت داشته باشید که با اینکه این نرم افزار بصورت پیشفرض برای سیستم عامل های مایکروسافت و همچنین سرویس های این شرکت ارائه شده است اما به دلیل دارا بودن ساختار ماژولار این توانایی را دارد که با استفاده از Management Pack هایی که برای آن ارائه شده است سرورهای سوپرمیکرو و سوپرماکرو سوپر میکرو و حتی سخت افزارها را نیز تا حدودی مدیریت و نظارت کند . بطور خلاصه SCOM سلامتی سیستم عامل و نرم افزارهای مختلف را تحت شبکه پایش یا مانیتور می کند.

هیچ نرم افزاری عملیات مانیتورینگ کامل را نمی تواند انجام دهد ، همانطور که اشاره کردیم System Center Operations Manager بیشتر در زمینه مانیتورینگ سیستم عامل و سرویس های مایکروسافت فعالیت می کند و در خصوص مانیتورینگ سخت افزارها شبکه چندان قوی کار نکرده است . توجه کنید که مانیتورینگ سرور و سیستم عامل دو مسئله در دو لایه مختلف هستند ، در لایه سیستم عامل ممکن است اصلا مشکلات سخت افزاری مشاهده نشوند اما اگر مشکلی در لایه سخت افزاری ایجاد شود قطعا لایه نرم افزار تحت تاثیر آن قرار خواهد گرفت . دقت کنید که سری مقالات ما در خصوص سخت افزارهای سرور سوپرمیکرو است و اگر ما در خصوص مانیتورینگ صحبت می کنیم بیشتر مانیتورینگ سخت افزاری سرورها مد نظر می باشد نه سیستم عامل و به همین دلیل است که نرم افزارهایی که برای مدیریت سرورها ایجاد می شوند برای مانتیورینگ سخت افزاری آنها طراحی شده اند و نه مانیتورینگ نرم افزاری ، در اصل این نرم افزارها ،سلامتی سخت افزار را بررسی می کنند اما مسئله به همین سادگی ها هم نیست و قطعا در ادامه بیشتر با کارکرد این نرم افزارها آشنا خواهید شد.

نرم افزارهای مدیریت سروری مانند System Center Operations Manager و امثال آنها محصولاتی هستند که یک نیازمندی بسیار مهم برای فعالیت دارند ، برای اینکه بتوانند به درستی کار کنند سیستم عامل موجود بر روی سرور بایستی به درستی کار کند . اینگونه نرم افزارهای معمولا نرم افزارهای کوچکتری به نام Agent دارند که بر روی سیستم عامل سرور نصب شده و تمامی فعالیت های سیستم عامل را به سرور گزارش می دهد و این یعنی سیستم عامل بایستی روشن باشد و همچنین در فرآیند Boot سیستم نبایستی مشکلی وجود داشته باشد در غیر اینصورت نرم افزار نمی تواند با سرور ارتباط برقرار کند.

زمانیکه در خصوص مدیریت سخت افزاری سرور صحبت می کنیم ، این نیازمندی که عنوان کردیم دیگر وجود نخواهید داشت . حتی برخی اوقات شیوه هایی از مدیریت سرور وجود دارد که به روشن بودن سرور هم نیازمند نیستند ! به محض اینکه سرور به یک منبع برق متصل شود این سیستم می تواند مدیریت سرور در سطح سخت افزار را بر عهده بگیرد. خوب قطعا این وضعیت سئوالات جالبی را در ذهن شما ایجاد خواهد کرد ، مهمترین سئوال این است که چگونه ممکن است بتوانیم سروری که خاموش است را مدیریت کنیم ؟ چه منابعی از سرورسوپرمیکرو را در حالت مدیریت سخت افزاری می توانیم مدیریت کنیم ؟ به چه شکل این مسئله امکانپذیر است در حالی که ما حتی نیازمندی اساسی نرم افزار مدیریت سروری را هم در اختیار نداریم ! همانطور که قبلا هم اشاره کردیم ، چندین نوع نرم افزار مدیریتی وجود دارد ، نرم افزارهایی که مدیریت سخت افزار سرور را بر عهده دارند بایستی بتوانند بدون نیاز به سیستم عامل خاص به خودی خود بتوانند مستقیما با سخت افزار سرور سوپرمیکرو در همان سطح ارتباط برقرار کنند.

برای مدیریت سخت افزارها دو استاندارد اصلی به نامهای IPMI و BMC وجود دارد . بیشتر سرورها از یکی از این استانداردها پشتیبانی می کنند و از طرفی ممکن است از هر دوی این استانداردها پشتیبانی کنند. با توجه به اینکه استاندارد IPMI از محبوبیت و استفاده بیشتری برخوردار است بیشتر بحث ما را به خود اختصاص می دهد . سرورهایی که از استاندارد IPMI استفاده می کنند معمولا دارای یک پورت اختصاصی هستند که برای همین استاندارد تعبیه شده است . تعجب نکنید ، این پورت آنقدر هم عجیب نیست ، این پورت شبیه یک پورت شبکه با پهنای باند پایینتر است . برای متصل شدن به سرور از طریق IPMI بعد از اینکه کابل ارتباطی با سرور ارتباط برقرار کرد ، از طریق سیستمی که نرم افزار مدیریتی منطبق با استاندارد IPMI بر روی آن نصب شده است می توان به سرور متصل شد. به محض اینکه ارتباط ما با سرور برقرار شد ، نرم افزار مدیریتی قادر خواهد بود سلامت سرور را با استفاده از کدهای وضعیت ( Status Code ) های مختلفی معین کند. جالب اینجاست که بدانید به دلیل اینکه استانداردهای IPMI و BMC برای محیط های صنعتی طراحی شده اند کدهای وضعیت آنها در تمام دنیا و در بسیاری از وسایل صنعتی یکسان است . نرم افزارهای مدیریتی IPMI بر روی تمامی سرورهایی که از استاندارد IPMI پستیبانی می کنند قابل اجرا می باشد .

توسط first دسته‌بندی نشده • • • 0 نظر

ابر سرورهای سوپرمیکرو

نسل جدید سرور سوپرمیکرو

سرورهای نسل جدید سوپرمیکرو  X10 و راه‌حل‌های ذخیره‌سازی اغلب مزایایی نسبت به نسل‌های پیشین خوددارند مانند: پشتیبانی از ۱۶۰W TDP CPU، حافظه‌های DDR4-2133MHz در DIMMها، اسلات‌های ۷ PCI-E، پشیبانی از SAS 3.0/SATA 3.0/NVMe hot-swap HDD/SSD، شبکه‌های ۴۰G/10GBase-T/10G SFP+/56Gbps FDR IB و تامین کننده‌های دیجیتال برق سطح تیتانوم +۹۶%. ایستگاه‌های کاری بزرگ با سرورهای درجه بندی شده‌ی Whisper-Quie با این مشخصات ارائه شده است: ۴ GPU/Xeon Phi, Thunderbolt، و پشتیبانی از ۱۶۰W TDP CPU.

IPMICFG ابزاری برای پیکربندی دستگاه‌های IPMI برای سرورهای سوپرمایکرو است. یک ابزار خط فرمان که استاندارد IPMI را ارائه می‌کند و سوپرمیکرو دارای دستورات اختصاصی OEM است. این ابزار مبتنی بر CLI را می‌توان در محیط‌های داس، ویندوز و لینوکس اجرا کرد و نیازی به نصب برنامه ندارد. این ابزار برای پیکر‌بندی‌های BMC/FRU استفاده می‌شود:

تنظیم IP آدرس IMPI

تنظیم پیکربندی IPMI

تنظیم مدیریت کاربر IPMI

پیکربندی IPMI FRU

مدیریت سیستم ثبت وقایع (SEL)

مدیریت IPMI به وسیله ی پروتکل مدیریت گره (NM)

ابزار SMPCIPMI در سرورهای سوپرمیکرو

ابزار SMPCIPMI یک ابزار خارج ار محدوده‌ی سوپر میکرو است که به کاربر اجازه‌ی برقراری ارتباط با رابط‌های سیستم‌های SuperBlade و دستگاه‌های IMPI از طریق CLI (رابط خط فرمان) را می‌دهد. این ابزارها دارای دو حالت کاربر هستند، حالت خط فرمان و حالت Shell. این ابزار را می‌توان به راحتی با زیر ساخت‌های موجود ادغام کرد تا با سرورهای سوپرمیکرو از طریق مدیریت کنترل‌کننده‌ها ارتباط برقرار کنند.

ویژگی‌های کلیدی ابزار SMCPIPMI:

مدیریت از راه دور IMPI

مدیریت NM 2.0  (مدیر گره ) از راه دور

مدیریت از راه دور رویدادها و حسگرهای IPMI

مدیریت از راه دور FRU

مدیریت از راه دور IPMI کاربر/ گروه

مدیریت از راه دور سیستم‌های تیغه

ارتقا میان‌افزار IPMI

مدیریت رسانه های مجازی

ابر سرورهای سوپرمایکرو SYS-6015W-NTRB یک سرور قدرتمند ۱U قابل نصب در رک است که قیمت بالایی نیز دارد. عملکرد و ویژگی‌های کلی آن باعث می‌شود که این سیستم ارزش زیادی داشته باشد. GCN نتیجه گرفته است که با کارایی بالای بارگذاری وب، دسترسی اسان به اسلات‌های توسعه ی جانبی، چهار درایو بایاس، و قیمت پایین ابر سرورهای  سوپرمایکرو برای Reviewer’s Choice بهترین انتخاب است.

برد سرورهای سوپر میکرو X7DWU با قابلیت پشتیبانی ۶۰۱۵W-NTR دو پردازنده‌ی چهار هسته ای زنون اینتل با گذرگاهی با سرعت ۱۶۰۰ مگاهرتز طراحی شده است. این وب سرور بهینه شده سوپرمیکرو هم‌چنین ویژگی‌هایی مانند معماری انعطاف‌پذیر سوپرمایکرو با ورودی خروجی‌های همگانی (UIO) را به عنوان گزینه ای به سه کارت افزودنی در شکل استاندارد ۱U اضافه کرده است. با هشت اسلات حافظه ۶۴گیگابایت داده قابل پشتیبانی است، هر دو استاندارد ۱٫۸ ولت یا انرژی کارآمد ۱٫۵ ولتی برای حافظه های بافر شده ی DDR2 (تا ۸۰۰ مگاهرتز) قابل پشتیبانی است. دیگر ویژگی‌های برجسته شامل چهار دیسک درایور۳,۵ ، با کارایی بالا و منبع تغذیه ی ۶۵۰ وات افزوده ، پورت‌های دو گیگابایتی اترنت و یک پورت اختیاری USB/COM در قسمت جلویی است.

علاوه بر ۶۰۱۵W-NTR، سوپرمیکرو ابر سرورهای ۱۰۲۵C-URB را ارائه کرده است که از دیسک‌های سخت ۲٫۵ با ۸ اسلات پشتیبانی می‌کند تا داده‌ها را با کارایی بالاتر ذخیره سازی کند و مصرف کلی سیستم را کاهش دهد. ۱۰۲۵C-URB هم‌چنین از فناوری نوآورانه ی سوپر میکرو UIO بهره گرفته است تا پیکربندی‌های I/0 انعطاف‌پذیر قابل انتخاب برای InfiniBand, SAS RAID 5 و  ۱۰Gb، کارت‌های اترنت فراهم کند و از سه کارت افزودنی در ۱U پشتیبانی کند.

توسط first دسته‌بندی نشده • • 0 نظر

GPU چیست؟

پردازنده‌ی گرافیکی یا GPU ج پی یو چیست؟

GPU مخفف Graphical Processing Unit به معنای واحد پردازش گرافیکی است و همانطور که از نام آن پیداست، مسئولیت نمایش تصاویر و ویدیوها روی مانیتور را بر عهده می‌گیرد. البته کامپیوترها بدون پردازنده‌ی گرافیکی نیز می‌توانند اعمالی را انجام دهند ولی برای اتصال یک مانیتور به کامپیوتر نیازمند یک پردازنده‌ی گرافیکی هستیم. در برخی از شرایط برای استفاده از سیستم‌های کامپیوتری که مانیتور ندارند (مثل برخی از  سرورها) از سیستم دستوری ترمینال استفاده می‌شود و دستورات از آن طریق به کامپیوتر ارسال می‌شوند.

تفاوت پردازنده‌ی گرافیکی و پردازنده‌ی اصلی یا به عبارت ساده‌تر CPU و GPU در این است که پردازنده‌ی گرافیکی در پردازش مقدار زیادی داده استاد است چرا که باید حداقل میلیون‌ها و بلکه بیلیون‌ها محاسبه را تنها در ۱ ثانیه انجام دهد.

تعداد هسته‌های GPU بسته به سازنده‌ی آن متفاوت است. انویدیا و ای‌ام‌دی دو تولیدکننده‌ی بزرگ تراشه‌ی گرافیکی برای کامپیوترها هستند و دو سبک متفاوت در طراحی واحد پردازش گرافیکی انتخاب کرده‌اند. انویدیا سعی می‌کند توان بیشتری را در هسته‌های کمتری متمرکز کند در حالی که ای‌ام‌دی برای افزایش قدرت پردازش سعی کرده از هسته‌های بیشتر با توان کمتر استفاده کند.

یک کارت گرافیک معمولی انویدیا دارای ۶۸ هسته است در حالی که یک کارت گرافیک معمولی ای‌ام‌دی حدود ۱۵۰۰ هسته دارد اما در عین حال قدرت پردازش این دو تراشه‌ی گرافیکی تقریباً مشابه است.

انواع GPU

واحد پردازش گرافیکی در متداول‌ترین شکل خود یک کارت گرافیک است که عموم کاربران با آن آشنایی دارند. کارت گرافیک را می‌توان در شکاف پی‌سی‌آی اکسپرس (یا در گذشته ای‌جی‌پی) مادربورد قرار داد و از آن استفاده کرد.

شاید اصطلاح گرافیک آنبورد را شنیده باشید، منظور از این نوع واحد پردازش گرافیکی این است که تراشه‌ی گرافیکی به صورت مجتمع در مادربورد تعبیه شده است و قطعه‌ی جداگانه‌ای نمی‌باشد.

شیوه‌ی امروزی‌تر طراحی واحد پردازش گرافیکی چیزی است که به وجود APUها منجر شده و در ادامه به آن می‌پردازیم.

توسط first دسته‌بندی نشده • 0 نظر

APU چیست ؟

ای‌پی‌یو چیست؟

حالا نوبت به پردازنده‌های جدیدی که ترکیبی از دو هستند، می‌رسد. APU مخفف Accelerated Processing Unit به معنای واحد پردازش شتاب‌یافته است و از ترکیب اجزای مختلف یک CPU و یک GPU به دست آمده است. در ای‌پی‌یو حداقل ۱۶ انشعاب PCI Express برای سایر وسایلی که از این شکاف استفاده می‌کنند پیش‌بینی شده و دیگر به تراشه‌ی پل شمالی روی مادربورد نیازی نیست. به طور خلاصه اگر هسته‌های پردازنده‌ی گرافیکی را به سی‌پی‌یو اضافه کنیم و حافظه‌ی کش سی‌پی‌یو را با آن به اشتراک بگذاریم، یک ای‌پی‌یوی جمع و جور به دست می‌آید. البته معماری و طرز کار ای‌پی‌یو به این سادگی نیست و بحث بسیار مفصل و پیچیده‌تری می‌باشد.

اما سوال ساده‌ای که ما کاربران همیشه می‌پرسیم: مزیت ای‌پی‌یو نسبت به یک سی‌پی‌یو و یک کارت گرافیک جداگانه چیست؟ شاید ای‌ام‌دی با شروع این حرکت سعی در جذب مشتری داشته و مزیت چندانی در آن وجود نداشته باشد. اما خوشبختانه پاسخ این نیست و مزایای زیادی در ای‌پی‌یو‌ها جمع شده است.

اولین مسأله‌ای که در مورد ای‌پی‌یو به نظرمان می‌رسد این است که به علت راحت بودن ارتباط دو پردازنده‌ی اصلی و گرافیکی، انجام فعالیت‌ها ساده شده و توان پردازشی ای‌پی‌یو بهینه می‌شود. به عنوان مثال پردازنده‌های جدید اینتل با پردازنده‌ی گرافیکی مجتمع HD 3000 یا ۴۰۰۰، حدود ۲ تا ۳ برابر سریع‌تر از پردازنده‌های قبلی هستند که پردازنده‌ی گرافیکیشان روی قالب پردازنده‌ی اصلی قرار می‌گرفت اما با آن یکپارچه نبود. توجه کنید در ای‌پی‌یو دو تراشه‌ی مجزا در کنار هم نیستند بلکه یکپارچه شده‌اند.

مزیت دوم برخورداری از قابلیت‌ها و امکانات خاصی مثل تکنولوژی کوییک‌سینک (QuickSync) اینتل برای رمزگشایی و رمزگذاری ویدیو است. می‌توان برخی محاسبات مثل محاسبات اعداد ممیز شناور را توسط پردازنده‌ی گرافیکی انجام داد که برای چنین کارهایی مناسب‌تر و تواناتر از پردازنده‌ی اصلی است.

سومین مورد مصرف انرژی است که در ای‌پی‌یو بهینه می‌شود چرا که منابع بین پردازنده‌ی اصلی و گرافیکی به صورت مشترک مورد استفاده قرار می‌گیرند. به همین علت است که لپ‌تاپ‌های جدیدی که از ای‌پی‌یوهای اینتل یا ای‌ام‌دی استفاده می‌کنند، کم‌مصرف‌تر بوده و شارژ باتری را برای مدت طولانی‌تری حفظ می‌نمایند.

یکی از مهم‌ترین مزایا هم قیمت است، این پردازنده‌ها ارزان‌تر از یک سی‌پی‌یو و کارت گرافیک جداگانه هستند چرا که سیلیکون کمتری برای تولید آن‌ها مصرف می‌شود.

در مجموع می‌توان گفت که یک ای‌پی‌یو جایگزینی خوبی برای کارت گرافیک رده پایین و سی‌پی‌یو است.

و اما اشکالات ای‌پی یو، معمولاً ای‌پی‌یوها به اندازه‌ی یک کارت گرافیک جدا قدرتمند نیستند و کاربران حرفه‌ای را راضی نمی‌کنند اما برای کاربردها و بازی‌های سبک و عادی روزمره و حتی برای بازی‌های معمولی هم کاملاً مناسب می‌باشند. اشکال دیگری که کاربران حرفه‌ای و مخصوصاً اورکلاکرها را اذیت می‌کند، دمای بالای ای‌پی‌یو است. با توجه به اینکه دو پردازنده در قالبی کوچک کنار هم قرار گرفته‌اند، اگر از تمام هسته‌های پردازنده‌ی اصلی و تمام هسته‌های پردازنده‌ی گرافیکی استفاده کنیم، توان مصرفی تراشه و در نتیجه دمای آن بسیار بالا خواهد رفت. همین مشکل ساده موجب نارضایتی بسیاری از اورکلاکرها از Core i7 3770K شده است چرا که این پردازنده با لیتوگرافی ظریف ۲۲ نانومتر تولید شده و مساحت کمی برای انتقال حرارت دارد. البته با اضافه کردن یک فن خوب مشکل برطرف می‌شود اما نمی‌توان از ای‌پی‌یو همان دمای پایین پردازنده‌های کم‌مصرف‌تر را انتظار داشت.

امروزه حتی در کامپیوترهای رومیزی یا لپ تاپ‌هایی که دارای کارت گرافیک مستقل هستند از APU نیز استفاده می‌شود. یعنی این کامپیوترها دارای دو واحد پردازش گرافیک هستند که یکی از آنها با CPU یکپارچه شده است. از آنجایی که GPU یکپارچه شده با CPU مصرف پایین تری دارد در پردازش امور گرافیکی سبک از آن استفاده می‌شود و زمانی که نیاز به پردازش سنگین باشد وظیفه پردازش امور به کارت گرافیک مستقل واگذار می‌گردد.

ای‌پی‌یوها را می‌توان در همه نوع کامپیوتر به کار برد ولیکن بیشتر برای وسایل همراه، لپ‌تاپ‌ها و دستاپ‌های کم‌مصرف و ضعیف توصیه می‌شوند.

انواع ای‌پی‌یو

دو تولیدکننده‌ی اصلی سی‌پی‌یو یعنی اینتل و ای‌ام‌دی برای بهینه کردن مصرف انرژی، کاهش هزینه و افزایش قدرت پردازش تراشه‌های خود به سمت طراحی و تولید ای‌پی‌یوهای بهتر حرکت کرده‌اند. ای‌ام‌دی حرکت خود را جدی‌تر آغاز کرده و چنین پردازنده‌هایی را با نام ای‌پی‌یو عرضه می‌کند اما اینتل نام خاصی را انتخاب نکرده است. در پردازنده‌های خانواده‌ی سندی بریج و آیوی بریج اینتل در کنار پردازنده‌ی اصلی از پردازنده‌ی گرافیکی مجتمع یا اصطلاحاً iGPU استفاده شده و لذا می‌توان این پردازنده‌ها را نوعی ای‌پی‌یو به حساب آورد. علاوه بر این توجه کنید که در حال حاضر تمام پردازنده‌های جدیدی که اینتل تولید می‌کند، به جز خانواده‌ی اتم، دارای پردازنده‌ی گرافیکی مجتمع هستند.

اما چرا اینتل از عنوانی که ای‌ام‌دی برگزیده استفاده نمی‌کند؟ قطعاً پاسخ‌های احتمالی مختلفی برای این پرسش وجود دارد. شاید اینتل می‌خواهد لقب بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی سی‌پی‌یو را همچنان حفظ کند، با توجه به حضور پررنگ اینتل در بازار کامپیوترها شاید در آینده‌ی نزدیک، منظور از سی‌پی‌یو تراشه‌ای باشد که هم سی‌پی‌یو هست و هم کار کارت گرافیک را انجام می‌دهد. به هر حال ممکن است به تدریج ای‌پی‌یو از فهرست واژگان دنیای کامپیوتر حذف شود.

در مورد ای‌ام‌دی هم اوضاع به نفع ای‌پی‌یوها پیش می‌رود به این صورت که تا انتهای سال جاری تمام سی‌پی‌یوهای این کمپانی به ای‌پی‌یو تبدیل می‌شوند. ممکن است ای‌ام‌دی هم مثل اینتل از همان واژه‌ی قدیمی سی‌پی‌یو برای محصولاتش استفاده کند.

در این میان بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی کارت گرافیک یعنی انویدیا هم بی کار ننشسته و قصد تولید پردازنده‌های مبتنی بر ARM برای دستاپ را دارد که خود نوعی ای‌پی‌یو به حساب می‌آیند.

توسط first دسته‌بندی نشده • • • • 0 نظر

RAID های استاندارد

گفتیم که تکنولوژی رید (RAID) می‌تواند به صورت‌های مختلفی پیاده سازی شود. در RAID ما ۷ مرحله/استاندارد/روش پخش داریم که عبارت اند از:

RAID0

تکنولوژی RAID0 که به striping نیز معروف است، روشی است که داده‌ها تکه تکه شده و هر تکه در یک دیسک ذخیره می‌شود. در نهایت سرعت خواندن/نوشتن n برابر بیشتر خواهد شد (n = تعداد هاردها). با این که سرعت در این روش بسیار زیاد اما با از دست رفتن یکی از هاردها، کل اطلاعات غیرقابل استفاده خواهد شد. به عبارت دیگر، هیچ تکنولوژی بازیابی و تصحیح خطا در رید ۰ استفاده نشده و احتمال آسیب دیدن کل مجموعه برابر جمع احتمال کل هارد دیسک ها خواهد بود.

این گونه سیستم‌ها برای اطلاعات حساس به هیچ وجه مناسب نیست با این حال اگر سرعت خواندن و نوشتن مهم باشد (مثلاً در کامپیوترهای گیمینگ و جاهایی که داده‌های مهمی وجود ندارد) بسیار پرکاربرد و بهینه خواهد بود.

RAID1

تکنولوژی RAID1 که به mirror نیز معروف است، روشی است که عین داده‌ها، به صورت همزمان در دیسک دیگر کپی می‌شود. به عبارت دیگر از اطلاعات به صورت همزمان یک نسخه پشتیبان (Backup) تهیه می‌شود. سرعت خواندن نوشتن در این مجموعه افزایش نیافته اما امکان بازیابی اطلاعات بسیار زیاد خواهد بود. سرعت نوشتن در این مجموعه برابر سرعت کند ترین هارد و سرعت خواندن برابر جمع سرعت هارد هاست (چون به صورت تکه تکه قابل خواندن است).

این گونه سیستم‌ها برای اطلاعات حساس و جاهایی که ثبات در خواندن و سرعت خواندن بیشتر از ثبات در نوشتن باشد بسیار به درد بخور خواهد بود.

RAID2

تکنولوژی RAID2 که به ندرت استفاده شده و در ان بیت‌ها بجای تکه داده‌ها ذخیره می‌شوند. به عنوان تصحیح خطا، از همینگ کد (Hamming Code) که در تصویر زیر به صورت (hc) نوشته ایم، استفاده می‌کند.

به دلیل این که امروزه خود هارد دیسک‌ها از Error Correcting Code ها استفاده می‌کنند، نیازی به پیاده سازی این چنین کدهای بازیابی خطا وجود ندارد. با این حال، چون در سطح بیت کار می‌کند، سرعت انتقال بسیار بالایی داشته و نمی‌تواند چندین درخواست را همزمان انجام دهد.

دلیل وجود ۳ دیسک بازیابی برای ۴ دیسک داده، استفاده از کدهای همینگ است.

RAID3

تکنولوژی RAID3 نیز مانند RAID2 به صورت نادر استفاده می‌شود چون نحوه کار در این حالت به صورت بایت و نه تکه‌های فایل است. وجود یک دیسک با عنوان بیت‌های توازن (Parity) که در شکل‌های زیر با عنوان p نشان داده شده است، امکان بازیابی اطلاعات را در صورت از دست رفتن یک دیسک فراهم می‌کند.

این سیستم نیز مانند RAID2 قادر به هندل کردن چندین درخواست همزمان نخواهد بود ولی سرعت انتقال داده آن بالا خواهد بود.

RAID4

RAID4 تقریباً مانند RAID3 است با این تفاوت که بجای بایت داده‌ها، بلوک یا همان تکه داده‌ها ذخیره می‌شوند و مثل RAID3 دارای یک دیسک اختصاصی به عنوان بیت‌های توازن برای بازیابی است.

به دلیل ذخیره کردن همه بیت‌های توازن بازیابی در یک دیسک، آن دیسک بسیار فعال بوده و درخواست ذخیره داده‌های جدید باید در صف نوشتن قرار گیرند. به این ترتیب سرعت نوشتن داده‌ها کم بوده ولی سرعت خواندن مناسبی دارد.

RAID5

تکنولوژی RAID5 به سرعت جایگزین RAID3 و RAID4 شد. همانطور که در شکل زیر مشخص کرده ایم، بیت‌های توازنی که برای بازیابی استفاده می‌شوند، به گونه‌ای بر روی هاردها ذخیره می‌شوند که برای نوشتنشان، نیازی به صف بندی وجود نداشته باشد. سرعت خواندن و نوشتن این سیستم بسیار بالا بوده و در آن داده‌ها در سطح بلوک (قطعه داده‌ها) و نه بیت و بایت هندل می‌شوند.

در این سیستم با از دست رفتن یک هارد، اطلاعات می‌توانند به سادگی بازیابی شوند.

RAID6

RAID6 نسخه گسترش یافته RAID5 است با این تفاوت که در این سیستم با از دست رفتن حتی ۲ هارد، امکان بازیابی اطلاعات وجود خواهد داشت. دلیلش هم استفاده از یک هارد دیگر به عنوان بیت توازن‌های اضافی (در شکل زیر با q مشخص کرده ایم) است. مثل RAID5 در سطح بلوک داده‌ها مدیریت می‌شوند با این حال به دلیل وجود یک دیسک بیشتر، سرعت خواندن و نوشتن نسبت به RAID5 کاهش یافته و امکان بازیابی افزایش می‌یابد.